Drotninghei naturreservat

 
Namnet Drotninghei kjem truleg av ein høgreist stein som står oppe på ein kant eit par hundre meter i frå det høgaste punktet i heia. Denne steinen går under namnet ”Dronninga” og heia rundt har då fått namnet Drotninghei.

Temakart over naturreservatet

Kartet viser naturreservatet. Du kan dra og zoome i kartet. Meir kartfesta informasjon om området, som t.d. kulturminne, artar og inngrepsfri natur kan du finne ved å trykke på "Utforsk kart".  

Geologi og landskapsformer

Det meste av Drotningheia består av migmatitt, diorittisk til granittisk gneis. Landskapet er svært bratt frå Suldalslågen i sør, ikkje fullt så bratt frå Grov i vest eller frå Ritland i aust. I sør flatar landskapet ut når ein kjem opp i omkring 200 meters høgde. Her ligg Vårstølstjørna som munnar ut i Hundabekken med ein lang stillerennande bekk og fleire myrar omkring. I vest må ein opp til omkring 300 meter, og i aust må ein heilt opp til 400 meters høgde før landskapet flatar ut. Her oppe går landskapet stort sett i rolege former med myrer, knausar og enkelte vatn. Men også her oppe er det nokre mindre juv med bratte sider som stort sett går aust/vest. I nord grensar reservatet til ei bratt li med mykje ur, og som endar opp i ein fjellvegg mot Raudafjellet og Søtehei.

Frå vernereglane

• Vegetasjonen er freda mot skade og øydelegging.
• Nye plantearter må ikkje førast inn, og planting og såing av tre er ikkje tillatt.
• Dyreliv, reirplassar m.v. er freda mot skade og øydelegging.
• Tiltak som kan endra det naturlege livsmiljøet kan ikkje gjennomførast.
• Idrettsarrangement, jaktprøver og anna organisert bruk av reservata er forbode.
• Sanking av sopp og bær, jakt, fiske og beiting er tillatt 

Aktuelle lenker

• Harald Bratli 1998: Floristiske registreringer i fire verneområder i Suldal komune. Siste Sjanse rapport 1998–1
• Naturbase: Drotninghei naturreservat